Zavallı bekleyişlerimiz

Kömür mavnalarýnda çalýþan
yorgun yýlgýn ve aç insanlarýn
zamana asla teslim olmayacaðýný bilen
koca göbekli fabrika patronlarýna
durun bizi dinleyin biraz diyen
bir nevi haykýrýþtýr bu þiirler
kelepir bir evi pahalýya satar gibi
ölür de alýp baþýný gider insan

yahut bir savaþ esirinin
gözleriyle korkunç bir geleceði
gördüðü halde kaçmamasýna sebep
tel örgülerdeki kuþlarýn
uçmak varken konmayý tercih etmeleridir
demem o ki dün gece sen Ülkem oldun
aþký haymatlos kirpiklerimle
bir tutam nane kokusunda buldum

eski bir kapýdan avluya açýlan yolda
yýkýldý yýkýlacak bir duvarýn dibinden
ömrümün bu en garip halinden uzak
maskeli bir baloda açýp yüzümü haykýrdým
siz insancýklar siz bahanelerin esiri
dünyalar aldatan nefeslerinizi tutunuz
uykularýnýzdan kaçýnýz yalýn ayak çünkü bu
yaþamak dediðiniz martaval da bitecek

artýk söylenmesi lazým çaresi yok
mahvolmuþ hayatlarýn ardýnda
zamanýn sevgili evlatlarýndan uzak
hayaller dünyasýnda yaþayan cüceleriz
külden yüreklerin maverasýndan dönen
maceracýlarýn aklýný da aldý zaman
itiraf etmem gerekiyorsa yakýlan kitaplarýn
ahýný almýþ adamlardan umut bekleyemezsiniz



Sosyal Medyada Paylaşın: