KİMLİKSİZ BİR SANCI

Kimliksiz bir sancý var karanlýk göðsümde.
Yaþamýmýn en devingen yerinden kýrýldý cesaretim.
Acemi bir sapanla, kanatlarýmdan vuruldum.
Hiç olmayacak bir zamanda, baþ aþaðý devrildim.
***
Yeniden doðrulduðum karanlýkta kendi içimde kayboldum, kimseye bulduramayorum.
Kýrýk bir enstrümanýn ensemde yarattýðý sýzýsýyla, notasýný bilmediðim bir hikâyenin ninnisini çalýyorum.
Elime hiç yakýþmayan bir kalem,
Sonunu getiremediðim,
Onlarýn anlam veremediði hikayeler kazýyorum sayfalarýn ak yüzüne.
Tüm kazýntýlarýmdan kuyular doðuruyorum.
Çocukluðumun ayný kuyuda can bulduðunu yeni öðreniyorum.
Yaþamak, o maðaradan firar etmekmiþ, daha iyi anlýyorum.
Daraðacýnda sallandýrdýðým korkularýmýn gözüne baka baka,
Onlarýn acýmasýzlýðýndan intikam alýyorum.
Kendimle hesaplaþmalardayým,
sonunu bir türlü getiremiyorum.
Yolculuklar yapýp, yeni suretlere karýþýyorum.
Kimini alýp yüzüme asýyorum.
Ve ne yaparsam yapayým hiç birini kendime yakýþtýramýyorum.
…
Hikayeler yazýyor, hikayeler okuyorum.
Ýdam mahkumuyum bütün hikayelerde.
Bütün hikayelerde bir cellatla boðuþuyorum.
Ýsa’larý çarmýhtan, beni yoran yetimliðimi asarak kurtarýyorum.
Kýsasta hayat var çünkü, biliyorum.
Kahramaný oluyorum büyük bir kavmin.
Devlerle, kara gözlü zalimlerle savaþa duruyorum.
Elimde kalemimden baþka silahým yok.
Göðsümdeki kimliksiz sancýdan baþka yara almýþlýðým da!
Galibi olamayacaðým savaþlara, bile bile maðlup ediyorum kendimi.
Telef oluyorum.
Hiç yokken hesabýmda taraf oluyorum.
Bir yanlarýmdan sýzýyorum.
Üstüm baþým, elimdeki her þey ve ben!
Sýzýlara bulanýyorum.
Sözcüklerimden oluk oluk sancýyorum.
…
Acýyan bir çift göz bile yok hýrkama deðen.
insanlýðýmdan, üstüme bulaþmýþ Yalnýzlýðýmdan utanýyorum.
Hayýflanýyorum.
Kendimi nelerle kandýrdýðýmý, ayný savaþ alanýnda tekrar tekrar görüyorum.
Kavimlerin bir birine düþtüðü bu savaþta, þýmarýk bir çocuk gibi, sancýlarýma sarýlýyorum.
Günaha bulaþan elimle, günah yazan kalemimi bir ben kýnýyorum.
Ýstemeye istemeye büyüyorum.
Büyümek baþa ne bela, çok iyi biliyorum.
Yüzüme gülen tüm gözlerde, sahteliði kýskývrak yakalýyorum, kahretsin!
Kimseler bilmiyor ama artýk uyumuyorum!
Kahretsin, görüyorum,,
duyuyorum,
Anlýyorum!.
Ýnim inim inliyorum.
Kimliksiz bir ceset var göðsümde, dillendiremiyorum.
Ýçimden içime çürüyorum.
***
Yaþamýmýn en devingen yerinden vurulmuþ gibiyim.
Kimliksiz bir sancý var karanlýk göðsümde.
Acemi bir sapanla, kanatlarýmdan vuruldum.
Hiç olmayacak bir zamanda, baþ aþaðý devrildim.
Kahretsin nerdeyim, neredeyim!

Sosyal Medyada Paylaşın: