Rivayet

Rivayete göre ben Allah’ýn talihsiz kulu,
Gündelik çabalarla örülü, þansýzlýkla yoðrulmuþ hayatým;
Ekmek kadar samimi, su kadar arý,
Çamurlu yollarýn izinde yürüyorum.

Bir cebimde umut, diðerinde hüzün,
Gözlerimde yorgunluk, dudaklarýmda buruk bir tebessüm,
Gönlümde satýr satýr þiirler, hepsi yarým kalmýþ;
Sanki Orhan Veli’nin dizelerinden kopup gelmiþim.

Sabah erken kalkarým, gün doðmadan,
Çatlak ellerimle sarýlýrým soðuk ekmeðime;
Hak bildiðim her þey, hep yarýndadýr,
Bugüne dair ne varsa, eksik bir hikaye.

Bu hayatýn ; Kahvesi acý, ekmeði bayat,
Biraz umut kýrýntýsý, biraz da kaderine sitem;
Gökkuþaðý bile gri onda,
Fakat yüreðim; her seferinde yeniden yeþeriyor.

Sokaklarda unuttuðum çocukluðu,
Yokluðun kalýn duvarlarýna astým;
Rivayetlerden öðrendim dostluðu,
Baþýmý sokacak bir yuva, en büyük hayalim oldu.

Yine de bir umuttur yaþamak,
Yeniden doðan her güne selamdýr,
Rivayete göre ben Allah’ýn talihsiz kulu,
Belki de þans; bir gün benim de kapýmý çalar.

Ve rivayetler, belki de hep o þanssýzlýklarla anlarým,
Ama baharlar benim de olur,
Gün doðar hüzün gider
Güzel gözlerin bana rehber olur
Rivayete göre bende bir gün mutlu olacaðým
Sosyal Medyada Paylaşın: