-18- “-okuyacaksýn deðil mi Ýbrahim” kararsýz kaldým, öretmen bunu belletmediydi ki, ne demem ilazým hinci, “hý hý yani “evet” d(iy)ecen de.. ya “evet” dedim diye dutar bi de okula-mokula yazarsa.. emme bobam da yollayamazsa, her zaman “böyük mesarif” derdi o zaman! da alýðederler de bobamý dama dýkarsa bobam dedemden yeni ayrýldý ev yaptý emme camlarý bile dakdýramadý.. ya gýrpýk yasdýðýnan dýkalý ya kerpicine(n) “mezburen ortakçý olcaz dedeme” “emme öteki vereselerin gönnü olursa” aðþamlarý eve gelince akrannarým oyundalar bizim evin öðünde ben halý dokurdum evimizde alt tarafý yanýþsýz seccade altý ayda file anca anamýn annacýnda bobamý durduk yerde mükellefiyete sokmaya(yý)n hinci” . yutkundum! yutdum sesimi unutdun ne deyceðimi gözlerim doldu adam da bin piþman oldu emme geri de dönemedi ! ben de usulca.. “-bobam bili(r)” dedim düðürcü ðelmiþ gýz gibi “-afferin delikanlý, tabii baban bilsin ama sen de bilmelisin, hayat senin hayatýn, çalýþmalýsýn azmetmelisin okumalýsýn ama okumayý istemelisin” … “okuyunca ne olmayý istiyorsun bakýyim..” içimden “hanh!” dedim “iyi ki bobam öretmiþ hoca ol” demiþ; iki gündür de ö(ð)retmenin neler çekdiðini gördük, yaþadýk, annadýk eyicene adamca(ðý)zýn elleri þiþdi aðþama ðadak döðmekden sesi gýsýldý söðmekden valla sahsýma ayýt düþüncemem adam gibi döðmeyi beceremeyen ö(ð)retmen felen olmasýn valla meslea ben beceremen “hörmetde gusur olmasýn” get nalet ossun, görmesin gözü ýccýk da dünden ötürü o deðilden ö(ð)retmene bakmadan caydým o ðüne ðadarki zevdandan usulcacýk “-hoca” dedim adam bi ansýtdý! demek ki taha önþe duymamýþ hocayý . bazý bazý yolmaya gederkene file bobam ellerimi alýrdý ellerine.. “-cumaylarý.. hubbaya bi çýkacan “ey cömat-ý müslümin.! ey ehvaný din” deye bi va(i)z edecen, içi titireycek cömatin hepiciðinin.. Yakýp Hoca ðibi cömatý uyutmaycan varýsada yoðusada öðrenmiþ bi “iþgi haram”, bi de “gumar haram” tamam. . a-gapba döyüs sanki garnýný doyurmuþda iþgiye gumara mý ðalmýþ köylü adam varlýk-birlik, ilim-irfan-fen “irefah”, “isdikbal”, “teknoloci” decen” “sizden sonnakýlarýn kendi ayaklarý üzeride durabilmesini saðlayýn” “..?” “Gur’an hu gonuda hunu deyoru, bu konuda bunu deyoru, Allah’ý azimüþþan bunu buyuruyoru, göreyin bi seni barnaðýynan gösdersinner; “ülen bu ne yaman hoca, acabýna ola kimin o(ð)lu” ki desinner! bilenner tanýyannarda “(Y)Okar Týrtarlý Hacýmemeto(ð)lunun o(ð)lu” deye deyvisinner iþde bu! yeter de artar bana hety bee valla ölsem gam yemen gývanþ duyarýn sennen” . “haram yemen” deycen “anaya bobaya üff dedir(t)men” “orucunuzu dutun” “namazýnýzý gýlýn” “yetim malý yemen” de(ye)cen..” derdi .. meetdiþ uyandýrdý beni “-o zaman okuyacaksýn ibrahim,” dedi “ilk önce; ortaokula, sonura Ýmam-Hatýba” “-Guran Gursuna ðetcen” deye direþdim “-neden” dedi yalandan gülümsedi adam, eðildi gocaman elleriynen baþýmý ovþadý baþým adamýn elinin içinde gartopu ðibi galdý . “-Köse Emminin Abdýlla(h) Guran gursunda okuyoru ben de onun gibi mazin olcan” “-Abdullahýn sesi güzel mi bari” “-hu civarda onun gibi “gýraatý gözel” olan yoðumuþ ku” . “herkeþler öyle deyoru” . adam; “-yok sen müezzinliði boþver, herkes müezzinlik yapabilir sen imam-hatýp mezunu olacaksýn, ilahiyatý bitirmeden de sakýn kürsüye çýkayým deme” dedi “.!” “tamam mý Ýbrahim” “evet ö(ð)retmenim” dedim, mezburen tabi ! “metdiþim mi deseydim” “bu mamir gýsmý hep böyle bireþ tühafdýr valla sanki imam hatýbýn sabýsý gibi ireklam ediyo beni bobam okudacak þeyy parayý veren çalar düdü(ðü) parayý veren gidi meetdiþ beey imam hatýp da okursam parayý sen mi verecen” . (hý?) ..
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.