kýzlar yola bakan pencere duvarýna çakýlý tezgahlarda halý dokurlardý gözleri yoldan geçenlerde kulaklarý kapýyý çalacak kýsmetinde hasretle beklerlerdi
hasretle asker yolu gözlerlerdi bir selam olmasa da, kendilerine “mücüde”yi karþýlýksýz koymazdý hiç birisi gelen her mektubu ezberden okuyabilirlerdi okumayý-yazmayý bilmeseler de asker yolu gözlenen koca evlerinde
“yarim senden ayrýlalý hayli zaman oldu gel gel, bak gözümden akan yaþlar ab-u revan oldu gel”
“burada mektubuma burada son verirken hepiciðinize ayrý-ayrý selam eder böyüklerin ellerinden güçcüklerin gözlerinden tekral tekral öperin ......................................”
“þu yüce daðlarý duman kaplamýþ gene mi gurbetten kara haber var seher vakti bu yerlerde kimler aðlamýþ çimenler üstünde gözyaþlarý var”
okumayý yeni sökmüþ çocuklar bir dizili þekere kanar bazende muþmula turþusu yenir “-kimseye deyvime imi gadýným” diye sýký sýký tembihlenir ve koynundan çýkarýr katlanabilceði kadar katlanmýþ asker mektubunu kimbilir kaçýncý kez, her fýrsatýný bulduðunda okutur, okuturdu
üstelik de; yardýmcý olunur yeni talebeye, takýlýnýlan her kelimede okumayý sökemediðinde
belki baþka bir aðýzdan daha duymak, yeni gelmiþ mektup yerine geçer her saklý mektup ezbere okunur kimbilir ne hazlar verir, hasret çekenlere hasretler doldurur özleyen gönüllere gözleri dolu yavuklular, niþanlýlar, asker yolu gözleyen taze gelinler
“asker yolu beklerim, günü güne eklerim sen git yarim askere de ben sýlayý beklrim
mendilimde gül oya gülmedim doya doya asker yolu beklerim de gününü saya saya
pilav piþirdim yavan üstüne kýydým soðan yataðýna uzandým da uyan askerim uyan
mendilimde gül oya gülmedim doya doya asker yolu beklerim de gününü saya saya”
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.