-17- efe! bak hinci; n(ih)ayeti can alýcý nokdaya geldik mi “-Türkler Anadolu’ya ne zaman geldi?” hep bir aðýzdan, ordan burdan hem de en coþkulu, bazýlarý en yüksek sesle sanýsýn miti(n)k okuyoru nutuk atýyoru seninki kürsüde “26 Aðustos 1071 Cuma günü” “-nasýl?” gene neredeyse herkeþ “romen diyojen komutasýndaki Türklerin saf deðiþtirmesi ile” el kaldýrdým “romen diyojen komutasýnda Türkler varsa Türkler 1071 den çok taha önceleri Anadoluya girmiþ olmuyorlar mý?” ? ellee(h) köy hocasýnýn bilmediði yerden en se(v)medi hususdan mesela “gader”den sormuþun gibi metdiþ efendi o gocaman avurtlarýný o gocaman ellerine aldý buruþduu, yamýldý buu iresmen çökdü, sanýsýn öte dünnaya ðöþdü nem-ne-hal aldý ö(ð)retmene bakdý sonura dýþarýlara sonura öte camdan da öteki taraflara köy ýp-ýssýz ne kedi köpek ne vizviz, ne výz výz . elleri ponturunun asgýsýndaydý ho yanna adýmladý olmadý bu yanna adýmladý olmadý sað iþaret parmaðý sað þakaðýnda sarkdý avurtlarý ben ayakta höyle sýnýfda çýt çýkmayoru emme ö(ð)retmen dahil herkeþ içinden bana söðüyoru ne ðözel herkeþ coþgulu ö(ð)retmen gayatla memnunudu ne vardý tarihin seyrini deðiþdirmeye eþþeglik bende epili bi! ðeþdi ö(ð)retmenimiz bana gýzgýlý baþýný salladý (sorcan sana bunun hesabýný) der gibi gözlerini belerti benim dizlerim yengatdan titiredi bi taha titiredi zangýr zangýr vallahi billahi . öretmen gayatla mahçýp oldu “bu çocu(ðu)n böyle ferdi olmadýk çýkýþlarý oluyor hocam” dedi. (hýmm bu adam hocaymýþ demek biz cami imamýna hoca derdik) ee; pekii “ferdi” ne demek garýþdýrmayan ortalýðý hinci benim adým ferdi deðil ki “öðretmeni .. çocuk haklý” .. “aferin delikanlý” . sorduklarýný bildiðim için olsa gerek; adam benimle epi(y)li ilgilendi “-aferin delikanlý adýn ne senin bakýyim” “-kimin benim mi” dedim adam baþýný salladý “………..” çýta ðibi der(h)al esas duruþa ðeþdim hatýrlayon da esgerde file öyle duruþ gösderdemedim dünden eser yok.. gayatla ýrahat hatda ýp-ýrahat “-Ýbrahiiiim!” iyi ki belletmiþ, her bii þeyleri öretmiþ ö(ð)retmence(ði)zim (elhamdürüllah þükür) ne sorarsa sorsun bobam evelallah” çatýr çatýr annacýný veriyon “evet-hayýr, buyur” “Yýldýrým” “çivtçi”yi filen de hep biliyon maþþallah-subanallah! kendime hayraným hayran oldum kendi kendime vallahi . “haklýyým tabi” kýrk bin kerre maþþallah . “-soyadýn” “-kimin benim mi” “………..” metdiþ gene baþýný salladý “-Çelik” .. “-peki kaç yaþýndasýn Ýbrahim” “-kim ben mi” “………..” adam gene, “hý hým” dedi “-dokuz” dedim içimden hesapladým bu sefte, ana yaþýmý dedim “on” .
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.