Varlığın

Yokluðunun delisi deðilim, 
Varlýðýnýn gölgesinde yaþamadým. 
Kýsýr bir döngü benimki, 
Dönüp dolaþýp ayný yerde buluyorum kendimi sende. 

Sigaranýn tadý yok, 
Bu arada çok içiyorum, 
Dudak tiryakisi, 
Ruhsuz bir canlý gibi, 
Manasýzca savruluyorum. 

Ekmeðin eksikliði deðil bu, 
Bir boþluk, bir yitik zaman, 
Her nefeste kaybolmuþ bir hayal, 
Yüreðimde yankýlanan bir ses, 
Düþlerimle ördüðüm duvarlar, 
Her gün biraz daha yýkýlýyor. 

Anýlarýmýn tozlu raflarýnda, 
Unutulmuþ bir sevda, 
Gözlerimde parlayan bir umut, 
Ama yine de sönük, 
Karanlýkta kaybolmuþ bir yýldýz gibi. 

Bazen düþünüyorum, 
Acaba bu döngüden nasýl çýkýlýr? 
Yokluðun ve varlýðýn arasýnda, 
Bir yerde kaybolmuþ, 
Sadece yaþamak için yaþamak, 
Ama gerçek bir yaþam beklemek..
Sosyal Medyada Paylaşın: