bir şiir baskın verdi evime girdi karanlık penceremden kırık candan içeri... gel bu şiiri üleşelim kederi söyleşelim çıplak üzüntülerim var benim
ay doğunca ayak seslerimi büyütür gece içimde ürperiverir bir sızı hayra yorduğum rüyalarım olur anlatması zor beyim.. hayır bile hayra yorulmaktan yorulur
kuşansın isterim gün taptaze dilimini bir görümlük ışık geçsin diye ömrümden yüzüme yansınır sabrın ustası en sevdiğim türküyü ıslıklarken yepyeni bir harç döşenir şafak vakti
gel.. üleşelim bu şiiri genzimde dürülü kaldı odamın tutmayan kireci
yüreğime bürünür arsız bir efkar ben mevsime küskün yaprak buzun en ayazında eğildi bahar başım çiğnenmekten aşınan tüm yollar ıslak kaldırımlar gözyaşım
bir insanı kaç boşluk bitirir kaç yokluk yaşama geri getirir gözlerim kör nakışın iki terzisi gel.. üleşelim bu şiiri dikilip sökülen kumaş misali bütün hücrelerim iğne deliği
EbRuAsya//
Sosyal Medyada Paylaşın:
Rû // Åiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.