pak aðacýndan düþer yarý saydam aydýnlýk
tutar onu düþ eziði bir çýðlýk…
cýlýz bedenimi uzattýðým
o kuytu boþluk
þair ruhumla yüreðine sarýndýðým ýslaklýk
kýyým köþem yeþillenir yaðmursuz
tutuþmadan söner gözlerimdeki melal
kuraksar sabahlar titreyerek aðzýmda
dilimde bir ahir türkü
sesleri öðütürüm
ne bir þarkýya nefes kalýr bazen
ne þen þakrak ezgilere heves
eksiði olmaz acýlarýmýn
her gün dirilir goncasýz ölü’m
yediveren göðsümde
sapasaðlam yalnýzlýklar büyütürüm
EbRuAsya//
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.