- ne oldu
-- hiçbir þey...
hiçbir þey olmuþ! gibi
gitgide koyulaþan korkularýyla
ölü renklerin toplanýp saklandýðý tabloda
yüreðini kana boyayýp peþin peþin aðlattýlar
adýný unuttuðu çöllerde
kýzgýn alevlere attýðý dil nehrini kurutup
engin denizlere düþürmüþken gözlerini
binbir emekle yeþerttiði çiçekleri soldurdular
saðlam sandýðý ne kadar duvar varsa
katil buseler kondurup pencerelerine
tüm yýkýlmýþlýklarýnýn göðsüne yapýþtýlar
puslu iþaretlerle ayaklanýp kapýlar
uzak- yakýn gidiþlerden sonra
parmak izlerini kaldýrýp ortalýktan
günebakan yüzüne kapandýlar
yataðýnda uyurken yedi yaþýn çocuðu
içini dolduran son siyahi boþlukta
üþürken rüyasýnda sýcacýk mermer
kayboldular... en sevdiði masallar
ve o masallar
ona ondan yakýn aynalara
parçalanmaya alýþkýn yankýlarýný býrakýp
hiçbir þey olmamýþ gibi d’okundular
EbRuAsya//
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.