Bu yýðýnlar arasýnda kaybolmuþ bir ruh gibi hissediyorum kendimi. Her bir insan, baþka bir hikaye, baþka bir acý taþýyor; ama kimse birbirini duymuyor. Korkularýmýz, hayallerimiz, hepsi birbirine karýþmýþ. Ýçimdeki bu boþluk, dýþarýdaki kalabalýðýn gürültüsüyle daha da derinleþiyor. Anlamsýz bir savaþýn ortasýnda, kimliðimi bulmaya çalýþýyorum. Nereye ait olduðumu, neye inandýðýmý sorgularken, haykýrýþlarým saygýdan uzak kalýyor. Belki de bu, insan olmanýn en derin çeliþkisi; hem var olmak hem de kaybolmak...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Fırat sevkari Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.