Âlem-i Misâl

Tek atýmlýk dünyanýn son fasýlýnda
Cüretkâr intiharlar karýyorum
Nasibime hangisi denk?
Bilmeden razýyým diyorum…
Ne fark eder
Ha kör kurþun ha katil bir söz
Biri hemen biri her gün öldürür…

--Ey Babilin Kuyu’su!
Kýr kalemi çözülsün Zühre’m—

Çözülen makaranýn sonu gelmez dizisiydi
bu en son selâm!
Bin aðýtlý gölgede akan suyun þýrýltýsýnda gizlenmiþti
kim bilir, belki de yaþam…
En acýlý sýzýlarýn olmayýþýnda saklanmýþ
bir bedduanýn gözyaþýydý;
Hiç aðlamamýþ bir meleðin, kirlenmiþ bestesi dudaklarda!
Harut ve Marut bak nasýl eyvahlar da…

--Ey Daffodil!
dönme Nergiz’e
Echo, diz çökmüþ bekler zahirde-

Yüzünü aynada göremeyenin hazin sonu
Saklar mýydý sýrça?
Güfte kârýný beðenmeyen
nota bilmez müzisyenin ahvali dudaklarda…
Sen, hiç sonunu mutlu gördün mü?
Yeþilçam filminin;
Güzelliði hoþ gelen sevdanýn,
çirkinliðini hangi yüz örtebilir?
Saçma!
Geçmiþin ayak izleri hâlâ ninni,
hâlâ uyutup avutmakta…
Kisvesindeki lekeyle dönen hacýnýn sakalýnda ki ak;
Ne kadar ak ise, þehadet parmaðýnda yüzük takan gencin,
Sevdasý da bir o kadar ak deðil midir sence?
Eðer tüm bunlar aþk deðilse
Ben aþýkla hiç tanýþmadým!


--Ey Leyla!
Her halim sana hicret
Bitmeyen çölünden geçse de kadim niyet-


Ansýz deðildir Leylam vardýr hikmeti
Bir depremin yüzyýllýk biriken þiddeti
Bir yapraðýn tomurcuðundan topraða düþme,
Bir kelebeðin týrtýl geçmiþi…

Ey Leylam Dinle!

Yüreðime bir sayý koy ‘’Üç virgül on dörtten’’
Aylara 11 kez ýrak olsun
Zamansýz deðildi 17.01 durmuþtu saatim!
21.Yüzyýlýn depremiydin sen
Gelirken ayaklarýmý yerden kesen
Giderken enkazý üstüme döken
Neden?
Ne çabuk unutuldun!

Yýkýlsýn Babilin kulesi,
Nergiz’e dönsün Echo’nun daffodili
Mecnun olsun ki Leyla’nýn Kays’ý
Ben seni sevmekten geçmeyeceðim…

Sosyal Medyada Paylaşın: