Ah Sevgili (An-Nem/di)

Sokuldum gecenin siyah tenine
Sarýldým ürküttü sensizliðinle
Bir sýðýnaktý aradýðým yokluklarda
Bir kucaktý aradýðým leyl’in ayaz baðrýnda!
Daralan sadrýmda dolaþýrken hicraným
Kanayan yaralarýma dualar sardým
Teselli istedim Rahman Rabbimden
Ýnan/a/madým bittiðine
Ýnanmadým gittiðine!

-Açýlýrken sensizliðe gözlerim
Dikiþ tutmaz mühürlenmiþ sözlerim-

Düþen gecenin ertesinden
Yine yaþlar topladým avuçlarýmla
Sýzdý parmaklarýmdan sensizlik
Aktý yol bulup topraklarýna
Ah!
-semazen- aklým darmadaðýn yokluðunda
Bir elim sarýlýrken imâna
Bir elim dilenir Rahman’a
Kýsýk bir sesim artýk duymaz yüreðin
Kalksaydý perde aramýzdan bilmem ki
Bana neler söyleyecektin?

-Tutuþur dalýmda titreyen yaprak
Doyacaðý son yer bir damla toprak-


Kýmýldadý yine dalýndan bir yaprak
Kapýldý rüzgârýna
Düþündüm öksüz kalan aðacý
Üzüldüm çýplaklýðýna
Belki yanacak!
Belki bir masalda yaþayacak
Yazýlýr mýyýz sayfalarýnda;
Sýrlar mý bizi?
Satýrlarýnda…

-Aruz’dur bedenden ayrýlmak ruha
Ýsyan edemem dolmuþ zamana-


Gözlerim kapanýrsa acýnla
Senden baþka bir ýþýk
Düþmesin membaýma
En acý/yan/ým sen ol
En hasret sen kok
Ben senin gidiþinle de
Geliþinle de yandým ilk gün gibi
Halâ körüðüm atýþlarým
Beni ilk gördüðün yerde
Donuk bir resim gibiyim
Sýzlýyor renksiz/ce bakýþlarým…











Sosyal Medyada Paylaşın: