Memleketim

Esaretin ufkunda kimsesizler mezarlýðýna dönmüþ,
Memlekettim her bir yanýnda bir tiran hürriyet haykýrýr.
Esarette dair tuzaklar ile Rabb’ime dönerim,
Zehirlemiþ kavmim ölümünü kendi tavaflar ediyor.
Hürriyet haykýran tiranlar esaret getiriyor,
Ufkunda esarettin ölüme muhacir memlekettim.

Göðsümdeki zincirler aðýrlaþýr her nefeste,
Özgürlüðü ararken yüreðimde bir çýðlýk yükselir.
Gökyüzünde kanat çýrpan özgürlük kuþlarý,
Karanlýða küskün bir umutla bakar bu memlekete.

Gözlerimde ummanlar, yüreðimde fýrtýnalar,
Esaretin karanlýðýnda yitip giden hayallerim.
Ancak yýldýzlar hatýrlatýr bana varoluþumu,
Karanlýk gecelerde bile umudu yeþerten.

Esaretin prangalarý kýrýlmýþ yüreðimde,
Özgürlüðün ezgisi yankýlanýr her hücresinde.
Kimsesizler mezarlýðýnda umut filizlenir,
Ve ben, özgürlüðe doðru yürüyen bir umutla...
Sosyal Medyada Paylaşın: