Yitirilmiş İzler

Umarsýzca yürüdüðüm yollar var ardýmda.
Tabaný yýrtýldýðýndan nasýrlý ayaklarým
Batan dikken ve taþlarla dolu, kanýyor.
Dönüp baktýðýmda ardýma izler hep kurumuþ.
Dökülen kanlar zamanýn adýný yazar ardýmda,
Yolun baþýnda diktiðim çiçekler ise solmakta.
Ne vakitti unutmuþum yola çýkýþýmýn,
Ve ne zaman varacaðým vaat edilen sona.

Çalýlar kesti kollarýmý, bacaklarýmý.
Bir defa olsun görmedim meyve aðacý.
Aç, susuz bitap halde geldim buraya.
Ne olurdu, olsa sýcaktan koruyacak bir gölge
Yahut iki yudum su verilseydi elime.

Þimdi müþkülüm, avareyim gör ne haldeyim.
Bitmiþ tükenmiþim, görmüþ geçirmiþim,
Þimdiki ben sanki ben deðilim.
Ölmüþ dirilmiþim lakin tekrar öleceðim.

Sosyal Medyada Paylaşın: