Geçti Ömrümüz

Ararken izini, gölgeni dahi,
Bulmadan güzelim, geçti ömrümüz.
Gözyaþým sel oldu, durmadý sahi,
Silmeden hazalým, geçti ömrümüz.

Çabuk tutmadýn ki, heyhat elini,
Mesken tuttun zalim, gurbet elini,
Kim sorar garibin, berbat halini?
Bilmedin hazalým, geçti ömrümüz.

Ýçli içli çaldý, kýrýk sazýmýz,
Dinmedi sancýmýz, yürek sýzýmýz,
Kara talihimiz, asýk yüzümüz;
Gülmeden hazalým, geçti ömrümüz.

Yýllarca koþturduk, hep diyar diyar,
Bizi gören der ki, halis ihtiyar,
Gölgelik dünyada, mesut, bahtiyar;
Olmadan hazalým, geçti ömrümüz.

Kýrýldý þevkimiz, azaldý heves,
Tekliyor kalbimiz, daraldý kafes,
Amber kokusundan, ferah bir nefes;
Almadan hazalým, geçti ömrümüz.

Zihnimizi yorduk, basit iþlere,
Uyumadan kaldýk, saat beþlere,
Mavi hayallere, cennet düþlere;
Dalmadan hazalým, geçti ömrümüz.

Takvimden bihaber, þaþkýným hâlâ,
Zaman küheylaný, koþtu dört nala,
Elveda demeden, yapraklar dala;
Solmadan hazalým, geçti ömrümüz.

Alaca, elinde, güller bakýndý,
Yýkýldý köprüler, yollar týkandý,
Çok geç kaldýn, çok geç, yýllar tükendi;
Gelmedin hazalým, geçti ömrümüz.

11.08.2024
Muhittin Alaca

Sosyal Medyada Paylaşın: