ÖLMEDİM İŞTE

ÖLMEDÝM ÝÞTE!

Yerde güneþimi, gökte ayýmý
Vurdun da ne oldu, ölmedim iþte!
Sevdaya kurulu gönül yayýmý
Kýrdýn da ne oldu, ölmedim iþte!

Sende olsa da bu derdin ilacý
Öldürür mü sandýn beni bu acý?
Yani her sözüme bir daraðacý
Kurdun da ne oldu, ölmedim iþte!

Ben senin dilinde yabancý gibi,
Sen benim gönlümde hep hancý gibi,
Döþümde yerleþik bir sancý gibi
Durdun da ne oldu, ölmedim iþte!

Senindir diyerek koþtuðum sese
Kaç kabir kazdým þu etten kafese
Beni bu yollarda nefes nefese
Yordun da ne oldu, ölmedim iþte!

Seni öyle suskun, hafi severken
Kaç çýðlýk öldürdüm yüreðimde ben
Bana bir sitemin hesabýný sen
Sordun da ne oldu, ölmedim iþte!

‘’Bir varmýþ, bir yokmuþ’’ hikâye bu ya
Adýný yazdýkça bir damla suya
Sen o sükûtunu her gün namluya
Sürdün de ne oldu, ölmedim iþte!

Bir acze düþtüm ki bu aþk yasýnda
Zerre oldum senin mana tasýnda
Kendi cemalini dev aynasýnda
Gördün de ne oldu, ölmedim iþte!

Aþmadým haddimi, bildim yerimi
Sildim boncuk boncuk akan terimi
Ben þiir yazarken sen defterimi
Dürdün de ne oldu, ölmedim iþte!

Ey kalpsiz sevgili, merhametsiz yâr!
Duymasan da senden þikâyetim var
Þu sonsuz sevgime aþýlmaz duvar
Ördün de ne oldu, ölmedim iþte!

Aydýn YÜKSEL-ANKARA
07.08.2024-ÇARÞAMBA-12:30
Sosyal Medyada Paylaşın: