ÖLÜMDEN BAŞKA HER ŞEY YALAN
Papatyam!
Ýnsanýn sýrtýný dayayacaðý birileri olmalý hayatta
Ama benim hiç olmadý
Ben hep taþlara dayadým sýrtýmý
Sonbahar rüzgârýnda savrulan bir yaprak gibi de
Koptum dalýmdan
Ýnsandan arkada kalan bir mezar taþýdýr
Onu da baþkasý yaptýrýr
Zaten gerisi de yalandýr
Bazen insan hayatta, yapmak istediklerini yapamaz
Bana, her þeyin bir vakti var, dediler
Ama benim, seninle vaktim gelmedi
Belki de hiç gelmeyecek
Doðumdan ölüme bir hayat
Kimisine uzun, kimisine ise kýsa
Kimisi fakir, kimisi zengin
Kimisi mutlu, kimisi mutsuz
Kimisi bolluk, rahat ve huzur içinde
Kimisi yoksul, sýkýntý içinde
Kimisi özgür, kimisi ise esir
Burada da birileri ölecek
Vatan, millet yaþasýn diye
Niye zenginlerin çocuðu deðil de
Hep garibanlarýn çocuðu ölüyor, niye ben?
Aslýnda hayat boþ bir nefesmiþ
Aldýk, verdik ve gidiyoruz
Olur da bir gün sen bu satýrlarý okuyorsan
Bil ki ben ölmüþüm, bu dünyadan gitmiþimdir
Çünkü ölüm ansýzýn beklemediðin bir anda geliyor
Ölümden öte yer mi var?
Dünya kimisine cennet, kimisine de cehennem
Bence bu kýsa hayatta
Sorup sorgulamayacak ve günü yaþayacaksýn
Ve karþýndakini de olduðu gibi seveceksin
Çünkü bu yalan dünyada
Ölümden baþka her þey yalan…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.