YALAN MIYDI, YOK MUYDUK BİZ?

Papatyam!
Þimdi ne eski Þentepe kalmýþ ne de eski bizler
Her þey sararmýþ fotoðraflarda
Okul koridorlarýnda, sýnýflarda kalsa da
Bir hoþ seda gibi sesimiz
Kalsa da solan resimlerde gülüþlerimiz
Onlar da olmasa sanki her þey yalan
Ýsmi deðiþse de okulumuz eski yerinde
Aynen býraktýðýmýz gibi
Ýsmi gibi içindeki öðretmenler
Öðrenciler de deðiþmiþ, hizmetliler bile
Okul yerinde olsa da
Artýk içinde ne sen varsýn ne de ben
Ne senden eser kalmýþ ne de benden
Her þey yalan olmuþ
Sanki hiçbir þey yaþanmamýþ gibi
Gerçekten yaþamadýk mý?
Yok muyduk, yalan mýydý her þey?
Þimdi oturmuþum okul karþýsýnda
Buz gibi bir kaldýrým taþýna
Bir sen varsýn aklýmda, bir de seninle yaþadýklarým
Gözlerim okulun giriþ kapýsýnda
Sanki sen çýkacakmýþsýn gibi
Oturduðum yere gelecek ve bana el vereceksin gibi de
Kulaklarým senden gelecek bir seste
Herkes çýktý ama bir sen yoksun
Bir sigara yaktým sen diye içime çekerek
Sanki her nefes boðuyor beni
Öksürüyorum ciðerlerim sökülerek
Sonra dalýp gidiyorum hayallere
Geçmiþim ve senle yaþanmýþ ne varsa
Bir film þeridi gibi kayýp geçiyor gözlerimin önünden
Ama ne sen varsýn ne de ben
Sanki birer birer kesip atmýþlar içinden
Ne senden eser kalmýþ ne de benden
Her þey yalan olmuþ yaþanmamýþ gibi
Gerçekten yalan mýydý, yok muyduk biz?
O gözlerin, beni benden alan o bakýþlarýn
Ýçime dolan ýlýk nefesin
Ya o, ateþ gibi bedenimi yakan öpüþlerin
Yalan mýydý, yok muyduk biz?



Sosyal Medyada Paylaşın: