HASTAYIM

Papatyam!
Hastayým, titriyor her yaným
Dermansýzým ve tükeniyorum
Umutsuzum yarýndan
Sýcak yüreðinin naðmelerini arýyor bedenim
Dokun pamuk ellerinle tenime!
Þifan olsun beni benden alan bakýþlarýn
Dudaklarýndan dökülen kelimler
Okþasýn yaralý gönlümü
Deniz mavisi tebessümlerinde uzaklarý yakýn et!
Nefesinin aþk kokan ateþinde
Limonlu naneli çayýndan yudumlasam
Marifetli ellerinin yoðurduðu tarhana çorbasýndan tatsam
Dizlerine baþýmý koyarak çocuk olsam þefkatli kucaðýnda
Þiirlerinde fýsýlda pas tutmuþ kulaklarýma
Ýn yüreðinin en derin mavi kuytularýna
Dalgalandýr durgun sularýmý
Uzun zamandýr güneþ deðmeyen yalnýzlýðýmla
Beyaz bir yelkenli ile götür beni buralardan enginlere
Þimdi sensiz, sýrat köprüsünden düþmüþ gibi
Cehennemin ortasýnda alev alev yanmaktayým
Ne mavi güllerim kaldý ne de gülistanlýðým
Hastayým sensizlikte, gün gün tükeniyor
Kaybediyorum direncimi
Ay bile uzak kaldý gecelerime
Gel bir tanem, gün yüzü görmemiþ karanlýðýma ýþýk ol!
Ve ne olur, damarlarýmda yaþam çekilmeden sarýl bana!


Sosyal Medyada Paylaşın: