KARA KAPLI DEFTER

Papatyam!
Kara kaplý defterimi açtým bugün
Ömür heybeme senin de hesabýný yazdým
Kimler gelmiþ, kimler geçmiþ þu kýsacýk ömrümden
Kimi yakmýþ, kimi yýkmýþ
Kimi de derin izler býrakmýþ senin gibi
Çocukluðum sisli bir perdenin ardýnda gülümsüyor artýk
Belli belirsiz ilk gençlik yýllarým
Uçuk pembe bir gül naifliðinde
Ýnce, hassas ve kýrýlgan
Sevmeye tutkun sevgi kelebeði misali
Kýsacýk bir ömrün en güzel yerinde
Ýlk aþka vurgun o masmavi gözlerinde
Hala sebebidir denize olan tutkum
Geçip gitmiþ yýllar birbiri ardýndan
Yakalamaya çabalamadan, tutmadan, kýrmadan
Bitmeyecek sandýðým ömür
Sabun gibi kayar ellerimden
Bir gün doðmayacak o güneþ
Topraðýn altýndan görünmeyecek gözlerim
Kim derdi ki ben de öleceðim
Buruk bir kalp býraktým dünya sana
Ýster sarýp sarmalayýp koy baðrýna
Ýstersen al at, at þehrindeki o koskoca ummana
Yalnýz asla unutma!
Sen varsýn o kalbin içinde, onu yüreðinle yargýla
Gözlerim bulutlarla kaplý
Dayanmaz oldu kirpiklerim
Hasretin kor gibi baðrýmda
Ne oldu da unutuldu yüreðim?
Ne oldu sevdiðim de
Beklemenin adý oldu sevgimiz?
Yoruldu diyemem de yandý kor gibi yüreðim
Kapana kýsýlmýþ bir aslan gibi
Vurgun yemiþ gönlüm
Susma söyle, sona mý erdi bu yürek seli?
Söyle hiç mi sevmedin beni?
Sevseydin, dayanamazdý yüreðin
Bekletmezdin bu kadar beni
Ya gel gülsün yüzüm ya da bitsin sensiz ömrüm…

Sosyal Medyada Paylaşın: