BAHARLARDA GÖRDÜM GÜLÜŞÜNÜ

Papatyam!
Ben çok geceler aðladým sessiz sessiz
Çok þiirler yazdým yine sensiz
Hiç okumadým ezberim yok
Þimdi hepsi kaldý yetim ve öksüz
Sen hiç görmedin yazdýklarýmý
Ben bile unuttum sayýlarýný
Bir gün rastlarsam hatýrlarým
Çünkü satýr aralarýnda sen varsýn
Ben mevsimleri hiç saymadým
Senin olmadýðýn her mevsim soðuk, kara kýþtýr bana
Hep o gülüþüne takýldým
Ýçinde baharda açan papatyalarýn olduðu
Belki de o gülüþüne âþýk oldum
Hiç tutmadým ellerini, omuzuna yaslanamadým
Gözyaþlarýný silemedim
El ele tutuþup koþamadýk mutluluða
Biliyorum, hiç olmayacak bunlar
Ama kýzma bana olur mu?
Ben seni, sen yokken sevdim
Baharlarda gördüm gülüþünü
Satýr aralarýndaki acýlarýný
En çokta çocuk yüreðini
Belki sen bilmezsin, sevdim iþte
Kendimce sevdim hesapsýz kitapsýz
Bir çocuðun annesini sevdiði gibi sevdim
Belki seni papatyalarda gördüm
Belki de seni sensiz sevdim iþte…

Sosyal Medyada Paylaşın: