ELDE KALAN
Adýný yüreðime kazýyarak sakladým
Unutmayý unuttum, ömrümce yasakladým.
Ne yapmalýyým bilsem? Saðýr, dilsiz, âmâyým
Eteklerinde senin bir dikiþsiz yamayým.
Cümle caddeler öksüz, bütün sokaklar yetim
Hüzne bulanmýþ masal eldeki tek servetim.
Ardýndan gözyaþlarý doldurdu nehirleri
Güneþ kayboldu, mehtap terketti þehirleri
Bir ceylan bakýþ kaldý gözümdeki resimde
Kulaðýmda bir þarký ve bir matem sesimde
Kurumuþ bir çeþmenin fýrlatarak tasýný
Tutacaðým ömrümce inleyerek yasýný
Kol kýrýldý ne çare, gel gör ki yensiz kaldý
Çareler yapayalnýz, umutlar sensiz kaldý.
Kurudu ellerinden uzaktaki çiçekler
Bütün yemiþler acý ve zehir içecekler
Kýrkikinci baharda taþlarý ayýkladým
Bin asýr gece gündüz ismini sayýkladým…
Ýçimde beni boðan kapkaranlýk bir el var
Yýkýldý köprülerim boz bulanýk bir sel var
Ýniltiler yükselir her gece düþlerimden
Eser kalmadý artýk eski gülüþlerimden
Akbabalar bekliyor þehrin giriþlerini
Ruhum beynime düþman kýrdým kiriþlerini
Onbeþ yýlým kaybolmuþ bir tilki yataðýnda
Aslanlar baþka köyün hep baþka bataðýnda
Kervanlar beni taþýr uzaklara her gece
Ellerimle düþerim tuzaklara her gece
Her gece peþindeyim þu sahipsiz izlerin
Ve her sabah kokusu þu dipsiz denizlerin
2008
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.