DİKENLİ KAFİYELER

(Gülüþüne bin tane ömrü feda ederim)
(ýþýðýn en yumuþak, en tatlý ve en güzel haline)



Bir yangýn baþladý ki dilde ismin yanýyor
Bilmese de kimseler elde resmin kanýyor

Yanýyor bütün þehir her gece mehtap ile
Kanýyor sokak sokak her hece mehtap ile

Patlasa volkan volkan ruhumdaki sancýlar
Ve ismini haykýrsa gel gel diye acýlar

Kaf Daðý’nda sen varsýn yankýlanan sesinle
Anka Kuþu külünden dirildi nefesinle

Aðrý’sýn sen, Süphan’sýn, Erciyes’sin, Hazar’sýn
Sen büyülü bir bakýþ, sen yürekte nazarsýn

Nasýl yazayým seni, kelimeler tükendi
Heceler gül bahçesi, kafiyeler dikendi…


Sosyal Medyada Paylaşın: