O SENSİN

Papatyam!
Ýçimde suskun aþk heceleri
Yine kýþ kýyamet sarmýþ bedenimi
Gözlerimin etrafý bir yaþ sanki
Buz sarmalarýna dolanmýþ
Gönlümün kara sevda daðlarýna
Zifiri bir yalnýzlýk sarmýþ dolaþýr ayaklarýma
Duygularým boþluðuna dolaþmýþ sanki
Kör kütük kayýplardayým
Oysa hiç bu kadar bende kalmadým
Her yeni bir dolunay akþamý
Bembeyaz nefesimin dumanýna geceler sokulur da
Ýçliðim bir tek gönlünün al yaný
Koptum kopacak kadar kendimden
Saklasam da kendimi bilinmeyen bir yere
Sýrýlsýklam içimdesin kurumaz ruhum
Her vakit bir damla olup dökülürken tenimde
Uçurum olursun ben ise bir kötürüm
Öldü ölecek kadar cansýzým
Ay gökyüzünün karanlýk sesi
Konuþtuðu uðultunun neresindeyim?
Duy bir kere gözlerinden sesimi
Sözlerimde yangýn geceler
Ýçimde suskun aþk heceleri
Gökyüzünün mavisi iken
Neden þimdi zifiri karanlýklardayým?
Kimdi bu hayatýn faili, meçhul katili?
Beni el diline düþüren
Sevda tomurcuklarýmý soldurup ezip giden, bil ki sensin!
Ve dilim yüreðime susuyor
Gözlerimden yaþlar süzülüyor
Figaným sustu, yorgun bedenim, sebebi ise yine sen!
Gözlerim yollarda kalakaldým
Bedenimi tarifsiz acýlar sardý
Bir yaprak misali
Oradan oraya savruluyorum
Yüzler hep gülerken ben neden isyanlardayým?
Yine gözyaþlarýmla kalmýþken baþ baþa
Bilirim ki geceler bitap olmuþ haramdýr bana
Her sabaha yalnýz uyanýrken bedenim
Takvim yapraklarý gibi bir bir biter
Ve zaman da su gibi akýp giderken
Ben sensiz, sevgisiz ölüyorum þu an…


Sosyal Medyada Paylaşın: