Papatya kokulu sevdiðim! Kokunu ararým bu daðlarda ama kokun gelmez Çünkü bu daðlar, kan, barut ve ihanet kokuyor Bilirim ki yýllarca sevdan yüreðimde Kendime bile sýr oldu Sevginin sýcaklýðý içimi yaktý, kül etti Ah bir gelsen Papatya kokulu sevdiðim! Sarýp sarmalasam, öpüp, koklasam Son bir kez daha görsem dünya gözüyle seni Ýnan, bir ömre deðer, içimdeki acýn biterdi Biliyor musun, ben sana hayatýmý verdim Al, bu bedende kalan can da senin olsun! Biliyorum, bu hayatta benim, her þeyim yarým oldu Çocukluðum, gençliðim ve hayallerim Þimdi de sen Ýçim buruk, hayata kýrgýným, hem de çok Burada iyiyim demek Bugün de ölmedim demek içimden gelmiyor Çünkü iyi deðilim…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Erkan Atlıhan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.