ÜŞÜYORUM SENSİZLİKTEN

Papatyam!
Gecenin bir yarýsý yine uykular firarda
Mümkün mü uyumak?
Dýþarýda zifiri karanlýk aklýmda sen
Sol yanýmda keskin bir acý
Nefesim kesiliyor derken
Hýçkýrýklarým sesimi duyuruyor
Savruluyorum gecenin bir yarýsý
Sonbaharda sararan yapraklar gibi
Ve içimdeki kara kýþta üþüyorum sensizlikten
Çoðu zaman keskin bir býçak saplanýr sol yanýma
Uyanýrým kan ter içinde
Alnýmdan ter damlalarý akar
Acýya bulanýr gözlerim, döner rüyalarým kabusa
Uyandýðýmda ne gökyüzü yerinde ne de aydýnlýk
Doðar pencereme kapkara bir karanlýk
Tatlý rüyalarým hýçkýrýkla son bulur
Genç delikanlý olurum kimi zaman seven
Sandýðýma nakýþ nakýþ bir sevgi dizen
Aþkýn yarasýný umutla sarar karþý durup tüm engellere
Gül beyazlý damatlýk giyinirim bedenime
Babayým artýk endiþe katarlarý dizilir sýra sýra
Bir yaným sevinç deryasý
Diðer yaným boþluk ve hiçlik, hýçkýrýk
Kaybolur tüm çocuklarým ve geçmiþ
Yüreðim zindan karasý artýk
Gözlerim bulut yumaðý
Gözyaþlarým ise köz yangýný
Evrenin rengi griye döndü
O yüreði yangýn anam, gülüþü kasvet babam
Oy ölümüne öldüðüm masum bebek
Söyle ben nasýl uyurum
Bu zalim puþt ve acýmasýz dünyada
Ýçimdeki kara kýþta sensizlikten üþürken?

Sosyal Medyada Paylaşın: