Papatyam! Gel sevgilim, gel benimle! Hadi köyüme gidelim seninle! Ben seni götürürüm bizim köye Oralarda hayat var, yeter ki sen iste Köy yoluna dökerim seni Dedemin kaðnýsýnýn arkasýna oturursun Tek elinle kaðnýnýn direðinden tutarsýn Aðzýnda bir türkü gel ha gönül havalarý Sesin, yanýk buðday tarlalarýndan duyulur Engin ol, engin ol derken Köyün çobanýnýn kaval sesi duyulur yanýk, yanýk Koca öküzler gýcýrdatýrken tahtadan tekerleri Eþlik eder nameler sana Sen alnýna baðladýðýn yazmanýn çiçekli deseni Ahenkle yüzüne düþerken saygý duruþuna geçer bu can Hu çeker bülbüller Güle kavuþan bülbüllere karþý Köyden bir ses yükselir Huma kuþu yükseklerden seslenir Arkasýndan bir aðýt duyulur Bilinir ki bu can gitmiþtir Daðlar taþlar onunla aðlar Kavuþmamýþtýr sevdiðine O gün bugündür deli gezer derler benim için Eskiden bilenler…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Erkan Atlıhan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.