Büyük bir bomba evimize düþtü Ben öldüm 5 yaþýmda falandým Gök karardý biz ölünce kimseler aðlamadý Kimsemiz yoktu demek ki Ben Annem kardeþim bir de abim Biz ölmeden önce de ölmüþtük Çünkü babam ölmüþtü Mayýna basmýþ önce Bizim kafamýza düþenin bebeðine Günlerce aðladý Annem abimle birlikte Kardeþim de aðladý doðmuþtu üç gün önce Ben aðlamadým Bir evden birini öldüren herkesi öldürürdü Sýra hep biz de hep güçsüzlerdeydi Bilirdim hissederdim Korkardým diyemezdim Desem dinletemezdim Çocuktum Çocukluk hep ben de kaldý Yaþamým dünyada yarým Masumluðumu sildi kötüler Baþka bir masumun gözyaþlarýyla Elim de hiç þeker olmadý Þeker neydi bilmedim Ölümü de bilmezdim
Savaþlar bombalar üst üste Umudu sað kalmýyor kimsenin bütün uzuvlar toprak içinde ... Yok oluyoruz yavaþ yavaþ Silah bizde akýl bizde Kapý baþlarýnda beklemiyor kimse Çocuklar Biri tabut içinde, diðeri mezar içinde.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Janiiizim Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.