SÎNE-İ YÂR MEYHÂNESİ

Ehl-i aþkýn dergâhýdýr sîne-i yâr meyhânesi,
Meyhâneyi dergâh kýlan, lâl leblerden peymânesi.
Mey deðildir serhoþ eden, peymânenin âteþidir,
Sun ey sâki, ben de oldum o leblerin dîvanesi...

Kýzartrtýkça gül ruhsârý, vuslat ânýnýn sürûru,
Pembeleþir ipek teni, rahþân olur yârin nûru.
Etrafýnda dönüp yaþar, hem sevdâyý, hem gurûru
Sonu, yanmak sinesinde, nûr-u yârin pervânesi....

Mesken yârin sinesiyse ve sâki de yâr olursa,
Peymânenin efsununun çözülmesi zor olunca,
Mey-i aþk’ý sunan lebler,lâl olunca, kor olunca
Kor leblerden içilen mey, iþretin en þâhânesi....

Nûr aþkýyla yanýp bitmek,pervanenin gizemidir.
O sinenin gül kokusu, meyhânenin gizemidir.
Mey sunmadan sarhoþ etmek, peymânenin gizemidir,
Telezzüz-ü lebdir maksat, iþret bunun bahânesi..

Ünal Beþkese

::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::...
leb.............: dudak
peymane...: içkikadehi
ruhsar.......: yanak
sürur.........: sevinç
Rahþan.....: parýltýlý, ýþýldayan
iþret...........: içki,içkiiçmek


Sosyal Medyada Paylaşın: