KARA OLAN ELMAS
Karanlýklarýnýn dibinde bir ateþ vardý
O közü ne zaman isterse o söndürürdü
Baþlamýþ, benim derinliklerimde o vardý
Elinde bir demir harlamaya çalýþýyor
Kömür bol, çevirecek ateþe ramak vardý
Madenlerde bir o vardý çalýþanlarý kovdu
Boþtu içerisi elmasý bulma fikri ona vardý
Kazma vuruldu kürek karýldý
Elmasý gözle görmeden inanýþýna vardý
O’nun sahibi vardý...
Bulduðu elmastý fakat simsiyahtý
Temizlese de olmuyor içi kararmýþtý
Meðerse karanlýktan oluþmuþtu
Sevgiyi tatmadan aþksýzlýða varmýþtý
Derinliklerimde aþký ona anlamýþtým
Kara olan karanlýktan doðan bir elmas..
Onunla muhabbete baþlamýþtým
Bana anlattýklarýna rastladýðýmý sanmýþtým
Duyduklarým bana, ben gönlüme þaþýrmýþtým
Meðerse Aþký tariflemiþtim,
Meðerse ben aþýk deðilmiþim...
hЯ.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.