İSTASYON

Baðýþla deli gönül!
Yýkýlmasýn diye kurmadýðým hayaller de vardý,
Kýþýn ayazýnda bir tren istasyonunda çocukça çýrpýnmýþsýn,
Þaþkýn mý þaþkýn bir telaþeye kapýlmýþsýn.
Belki bir daha o duyguyu yaþamazsýn ama ,
Tarifi olmayan bir duyguydu,
Buna þahit kimseyi bulamazsamda
Duraðýn dilsizliði ortamýn kalabalýk olan sessizliðini þahit tuttum,
Ve buna belkide hayatýmda ilk kez bu kadar mutlu oldum.
Buna deðdi mi deðmedi mi ? gibi basit hesaplara girmek istemiyorum.
Zira yasanildiysa ve mutlu olduysam birde edebildiysem tarifsiz ve paha bicilmezdir.
Sen Benden Gideli Çok Olmuþsun…
SEVGÝLÝ …
Sadece Ben Seni
Uðurlamaya Kýyamamýþým...!
Geceye bir türkü býrakayým kenara çekileyim  diyorum dostLar..
Ama olmuyor
Býrak herþeyi olduðu gibi kalsýn.
Acýsý yaramýzda.
Anýsý aramýzda kalsýn ...
Ýyiki varsýn, iyiki tanýmýþým seni, beni hep güzel hatýrla bu veda deðil yol uzun zaman çok kýsa ...
Aslýnda kýsa olan zaman deðil ömür denilen geçici bir hayal...
Kimi zaman güzel kimi zaman acý bir yaradýr bazý yüreklerde sýzýsý  geçmeyen gün geçtikçe tazelenen bir yara,
Aklýma gelir birden;
Sebebsiz ve zamansýz bazen,
Süratin  mi desem, gözlerin mi? yoksa sözlerin mi ?
Aslýnda her halin var aklýmý egale eden...
Bu bir geçici heves deðildi,
Saf ve temiz bir duyguya yemilmiþlikti.
Bilirim...
En baþýndan beri de farkýndaydým yenilmiþliðimin de...


Kadir TURGUT
Sosyal Medyada Paylaşın: