Ant olsun Allah’a Allah’a ant olsun Bu yolda ölüm olsa da varsýn olsun
Bu yolda ölüm þehadettir bize Þehit olmak hiç ölmemektir bizce
Vermeyeceðiz bu yurdu hiç kimseye Ýndirtmeyeceðiz bu bayraðý göklerden Dindirtmeyeceðiz bu ezan seslerini hiçbir zaman
Böyle dedi Mustafa Aydoðdu Vurdu kendini yollara
Siper etti bedenini namlulara Dur demek için hain ordulara Dur demek için halkýna namlu doðrultmuþ tanklara toplara Dur demek için millete ölüm saçan F16’lara Karþý durdu hain tuzaklara tuzak kuranlara
Eþi Fatma Aydoðdu anlatýyor:
Hayat arkadaþým eþim yoldaþým O gece pür telaþ geldi eve Yedi yemeðini geçmiþti dinlenmeye Ama nerde Telefonlar çalýyor artarda ölüm sirenleri gibi Ya da bana öyle gelmiþti Alýp gidecekti bir þeyler Muzaffer’imi Hissetmiþtim demiþtim:’ Allah’ým koru hayat arkadaþýmý Arkadaþýmý yoldaþýmý Eþimi güneþimi’
Tam yapacaktým ki kahvesini çayýný Belli ki doldurmuþtu gününü ayýný Açtý TV’yi gördü hain kalkýþmayý köpürdü ’Ben gidiyorum’ dedi ’Ben gidiyorum Allah için savaþmaya namus için din için’
’Gidiyorum ben dedi korumaya namusumu ýrzýmý Helal et bana hakkýný Hakkýný helal et bana’
Koþtu meydanlara þimþek gibi çakarak yýldýrýmlar gibi coþarak Annesine gitti öptü helalleþti
Anne merhamet anýtý anne ’Gitme’ dedi ’oðlum ölürsün Ölürsün topaða gömülürsün Ben bir daha Muzaffer’imi nerde görürüm’
’Anne’ dedi ’Muzaffer Ben ölmesem sen ölmesen kim ölecek Yoksa bu vatan elden gidecek Elden gidecek bu vatan Haçlýlarýn pis ayaklarýyla çiðnenecek topraklarýmýz Pamal edilecek ýrzýmýz namusumuz Dininiz imanýmýz elden gidecek Harimi ismetimize girilecek hunharca Mabetlerimiz tarumar edilecek Anne bak ihanetin silahlarý susmuyor Anne vatan yanýyor anne vatan yanýyor anne vatan yanýyor
Durmak zamaný deðil ölmek zamaný Durmak zamaný deðil ölmek zamaný Göz dikmiþ namusumuza namussuzlar Göz dikmiþ ýrzýmýza þerefsizler Göz dikmiþ kadýnýmýza kýzýmýza bu haysiyet düþmanlarý Yok bunlarýn imanlarý insaflarý vicdanlarý
Anne eþim kýzým sana emanet Önce sana sonra Allah’a emanet Emanet ediyorum Allah’a seni ve onlarý Hakkýný helal et bana helal et hakkýný’
’Diyerek koþtu yollar çýktý meydanlara Atladý karþýsýna çýkan ilk hain tankýn üstüne Yedi kör kurþunu oldu canýndan Öldürdü onu düþman kurþunu hem ne düþman
Ýhanet bize en büyük düþman oldu Kendi askerimiz bize düþman oldu Ya Allah diyerek içti þehadet þerbetini Kurtardý ama imanýný dinini Kurtardý namusunu ýrzýný düþman elinden
Þimdi kýzým soruyor : nerde babam diye ’Diyorum ’baban þehit oldu o þimdi cennette Meleklere karýþtý baban uçtu gitti cennete O bizi seyrediyor þimdi oran Yaradan aguþunu açtý ona Saçtý rahmetini Sonsuzca
’Anne babam acýkmýþtýr yemek verelim ona’ Kýzým onu doyuruyor Allah cennet nimetleriyle Onu Allah rýzýklandýrýyor rahmetiyle
ahmet kemal Sosyal Medyada Paylaşın:
ismail karaosmanoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.