SUÇLUYUM HAKİM BEY
Suçluyum kurulsun yüce mahkeme
Cürmüm aþikâr, ben sýrdým hakim bey!
“Seven insan suçlu olur mu?” deme
Hem yaraladým, hem kýrdým hakim bey!
Sebebini sorma, arafta kaldým
Sorgusuz sualsiz gönlüne daldým
Ýçeri girerken ne izin aldým
Ne de kararýný sordum hakim bey!
Yanaklarý güldü, kirpiði oktu
Ýnan sevdiðimden haberi yoktu
Onu bu belaya yüreðim soktu
Olmayacak düþler kurdum hakim bey!
Üzmem, kýrmam diye haberler saldým
Ona bilmediði þarkýlar çaldým
Ne yeminlerimi muteber kýldým
Ne de sözlerimde durdum hakim bey!
Onu çok sevmesem yapar mýydým hiç
Bu çýkmaz sokaða sapar mýydým hiç
Dal gibi gövdemden kopar mýydým hiç
Ben ki kale idim, surdum hakim bey!
Biliyorum sizce karar vermek güç
Hukukta tarifi olmayan bir suç
Ama bu suçuma af olur mu hiç
Gülen gözlerini vurdum hakim bey!
Üzüldüm, aðladým ama ne fayda
Yine de cefamý geçiver kayda
Sen üzerine ne sayarsan say da
Viran oldu gönül yurdum hakim bey!
Aydýn YÜKSEL-ANKARA
12-06-2024-ÇARÞAMBA-01:15
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.