15 TEMMUZ ŞEHİTLER DESTANI 1. Bölüm 12 ŞEHİT YASİN YILMAZ
ONBEÞ / 15 TEMMUZ ÞEHÝTLER DESTANI 1. Bölüm 12 ÞEHÝT YASÝN YILMAZ
ÞEHÝT YASÝN YILMAZ
35 yaþýnda Aklý baþýnda Çalýþkan ve gayretli bir insan Genç yaþta olgunlaþan Bir garip adam
Bir markette çalýþýyordu gündüzleri Evde terzilik yapýyordu geceleri Evin bir köþesi terzi atölyesi
On parmaðýnda on marifet Ha gayret Yasin ha gayret Sen bir insanüstü yaratýksýn elbet
O gece iþten eve gelmiþti Saat 20.00 sularýnda uykusuz yorgun Hayat yollarýna atmýþtý kendini pervasýz Telefonu çalmýþtý aniden sessiz Telefon seslerine uyanamayan Yasin Uyandý bu gece titremesine
Arkadaþýydý arayan Can yoldaþýydý Dostuydu kardaþýydý
Ýyi haber vermiyordu Þaka yapmýyordu Ülke elden gidiyor diyordu Hainler darbeye kalkýþmýþ diyordu Vatan elden gidiyor kalk diyordu
Uyan ey þir’i jiyan Uyan ey kükremiþ aslan Uyan derin uykulardan Aslana uyumak yaraþmaz Uyanýkken tilkiler kurtlar köpekler Gün uyanýþ günüdür Vatan elden gidiyor ey aslan yavrusu aslan
Uyanýp kalktý aslan yavrusu Yasin fýrladý yataktan bir hamlede Silkindi kendine geldi Aldý abdestini kýbleye yöneldi Ýki rekat namaz kýldý Allah’a yöneldi Dua etti vatan için millet için din için Þehit olmak için vatan uðruna millet uðruna din uðruna Geri dönmemek üzre çýktý yola Ya devlet baþa dedi ya kuzgun leþe
Böyle cengaverler varken Bize bir þey olmaz Giyerek beyaz gömleðini Ve gökyüzü mavisi pantolonu Açýp kapýyý bulmuþtu yolunu Eþi dedi çok yakýþýklý oldun Sanki son yolculuða çýkýyorsun
O gece Yasin ölüme koþuyordu Belli ki vuslat yolcusuydu Biliyordu ya dönecek ya dönmeyecekti Öldükten sonra bir daha ölmeyecekti
Ölümden baþka yol mu vardý gidilecek Ölümden baþka yol yoktu Dünyaya gelindi ya sonunda ölünecek
Hain bir kurþun boynundan girdi Gördü Yasin en son sevgiliyi
Yasin þehit oldu bu gece Þehitlik dilde üç hece Ama þehit olmak için yürek ister Dað gibi bir iman ve yüce bir dilek ister
O gece ANNESÝ Yasinlerdeydi O anne sürekli merak içindeydi Soruyordu geline Yasin’den haberi Yasin’den bir haber yok diyordu gelini Aradým telefonla sürekli Telefon çalýyor Ama açýlmýyordu Arkadaþlarýný aradým en son diyordu Onlar Yasin þehit oldu dediler sana ne mutlu O bir yolculuða çýktý kutlu mu kutlu
ahmet kemal
Sosyal Medyada Paylaşın:
ismail karaosmanoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.