Sebebi Sensin

Sonbahar gelmeden, gönül baðýmda,
Solmuþ ise güller, sebebi sensin.
Belimi vakitsiz, gençlik çaðýmda,
Bükmüþ ise yýllar, sebebi sensin.

Hüzün saðanaðý, sardýðý zaman,
Ruhumda þimþekler, gözümde duman,
Dolup dolup sonra, çaðlayýp yaman;
Akmýþ ise seller, sebebi sensin.

Gecemin yarýsý, çekti ayaza,
Saçýmýn karasý, döndü beyaza,
Azdý kalp yarasý, sert vurdum saza;
Küsmüþ ise teller, sebebi sensin.

Sendin, kayýplara daim karýþan,
Sabýr sýnavýnda, bendim yarýþan,
Peþinden koþarken, perme periþan;
Yormuþ ise yollar, sebebi sensin.

Umutla bekledim, en son durakta,
Dönmedin vicdansýz, kaldým merakta,
Mutluluk firarda, vuslat ýrakta;
Bomboþ ise kollar, sebebi sensin.

Bil ki artýk kuru lafa karným tok,
Kýrýldým, incindim, çokça üzdün çok,
Kapýmý çalacak, bir vefalý yok;
Susmuþ ise ziller, sebebi sensin.

Ne vardý, gelseydin, inat gütmeden,
Biz bitti demeden, masal bitmeden,
Görmezsen yerimde, figan etme sen;
Esmiþ ise yeller, sebebi sensin.

18.07.2024
Muhittin Alaca







Sosyal Medyada Paylaşın: