Gün Dönümü
Sarý güller açarken
Bu son þiirdir
gece karasý giymiþ hüzünlü kadýn
Anne bahçesinden
döküldün bir öðle vakti
Aþkýn Elif haline
Kör eden mevsimler boyu
Saçýndaki kýrýklarý düþündüm
Acýtan can kýrýklarýný
Hangi gümüþ taraðýn hain diþi
Selam vermiþ
Denize bakan gözlerine
Alaz alaz düþüncem
Rengin güz yankýsý
Yol boyu uçuyorum
Kanatlarýmda
Mutsuz imler
Yol inceden es veriyor
Üzünç notlarýna ekleniyor yenisi
Yitiyor ellerim
Biliyorum kuþ bakýþý ölümleri
Dokunsam yýkýlýyor Fildiþi kaleler
Körfez’den bir þair gelmiþ dediler
Toplaþtý miladi takvime iliþen þehirler
Bohçamda
Az biraz bulut var
Yarým kalmýþ þiþede az da þarap
Gözlerimden düþüyor
Efkarým
Boðuluyorum kentin en ücra kýyýlarýnda
Ve sana düþüyor satýrýn en acýtan yeri
Sayamadým çocuk oyunlarýmý
Yenik ve yitik
Ebeleniyor bezirganbaþý ahlarým
Gözlerimden can düþüyor
Sek içiyorum bugün de sigarayý
Gece düþleri olmayan yaðmuru hiç sevmedim
Hep sevdim geceye çentik atan çiy tanesini
Su deðmiþ notlarý seviyorum
Aþk mý
Deniz mi
Ya da
Her imlada ýslak bir Cross sükuneti mi
Ýçimin en yalýn duvarlarýnda
Çengel bulmaca aymazlýðý
Sahi
Bir kan grubu neydi
Sýfýr’dan
A’ya gider miydi bu yol
O Gül kokulu anne bahçesine
Bana bir aþk býrak
Sesin ýsýtsýn bu yorgun kalbimi
Grev grev
Ayak izlerimle
Öldüreyim bu ritimsiz özlemleri…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.