Su Anne

Camdan tren yolculuðu sona ermiþti
Kâðýt poþetteki kitabý oturduðu koltuða býraktý
Peron çýkýþýnda,derin bir nefes ile yüzünü suya döndü
Sonra minesi kýrýk beyaz
atomik saate baktý
akrep ve yelkovan;iskelede melodiye es verdi
“Þarkýlar seni söyler”
hep birlikte,hiç unutulmamýþ sese eþlik ettiler,su gerçekliðin deminde sakindi ve ýþýðýný yüze vuruyordu

Paysýzlýk içinde dizdik kelimeleri
Kýskanç bir þiir olmuþtu
Yaðmur karýþýk iç deniz
Mum olmuþtu zaman
Renk renk çoðaldý zaman
Rüzgar dallarý eðmiþti
Yol aðacý kadar serindi gölgesi
sessiz,vakur,çýrýlçýplaktý
-þiir mavi boncuk mudur diye sormuþtu Audrey gözlü prens adasýndaki kadýn
-Yaþamýn son burgusunda topraktan bir resimdir þiir dedi adam
Rüzgar,aðaç,dal,gölge,þiir
Mavi boncuk ile ada’yý selamladýlar

-Ah!
Þiir ülkelerinde avare avare gezen adam
Gördün mü
En keskin hali ile
Kelime kelime nasýl da vurulur
kanatlarý ateþten yürek kuþu
Sine de saklanan mektuplar
Aralýk ayazýna kesmiþ
Tabip de,zaman da haklý çýkmýþtý
Kalanýný da Aristo yemiþ
Temcit pilavý bitmiþti
Haykýrdý öteden bir meczup
“Her þey herkesti”
“Herkes her þeydi”
Mevsim sadece gereksiz bir hiçti,savruldu uzunca bir dal

Bir þehrin altý üstüne geliyor
Kayboluyor kýzýllýðý yüzünün
Yýka yüzünü bir körfez büyüsün
Ýç deniz sakindi

Þiirden köprüler geçilir
Bir kente gölgesi düþer hayalin
Artýk susku zamaný gelmiþtir
Ölçüsüz gerçekliðin deminde
Ýçten içe kývrýldý cadde
Hastane bahçesinde selam verdim,yüzü ayva sarýsý simitçiye
Susamýn tadýna eþkiya martý ile baktýk
Pencere erimi deniz sadece bize aitti
Annem yadigarý su annemin alnýna dokundum
Türkü oldu alaca bulut

Ýç ses ile
Ýlle de bir þey diyeceksen
Fasl-ý bahar de
Mevsime iki kala
Toy bir gülüþ ekle çocukluk sokaðýna

Suyun ellerindeyim
Þaþkýn bir balýk suya karýþýyor
Bað bozumu baþlamýþ
Su kana karýþýyor
Bilmem kaçýncý yaðmura denk gelen tarihi düþtüm
Kaçak soluðum ile pencere camýna
Yaþým yorgun bulut
Bak kara bir taka geçiyor
Usul usul iç denizden
Vakit kederli gün ertesi
Tutup kara saçlarýndan bir yýldýza tutunacaðým
Yüzün yýldýzlardan parlak mý su anne!

Hiç bilmediðim bir þiirde buldum kendimi
Filistin’de yapraðý kana örgü zambak
nehre karýþan
çise çise çocuklar
Yüzleri güleç
Elleri cennet kokusu

-Ah çocuklar!

Fýrçanýn örgüsünde
Tuvalin yüzünde
Renkten renge
Koza’dan kelebeðe dönerim her bahar
Ve her baharda yaðmur türküsünü unutanlarýn sesidir
Bahar sese karýþýr.
Sosyal Medyada Paylaşın: