Mu
Bir Ölünün Bir Günü
Bir ölüden geriye kalan nedir ?
Düþündüðüm yer mezarlýk karþýsý bir sedir.
Birinci dereceden akrabalar ve dostlar…
Kuru bir kalabalýk, aðlaþmalar, aðýtlar.
Toprak mutlu ve dolmaya hazýr mezar.
Nedir bir ölüden geriye kalanlar ?
Etlerinden sýyrýlmýþ bir iskelet mi ?
Hatýrda kalan bir gülümseme mi ?
Yoksa kalp kýran hýrçýn bir kükreme mi?
Düþündüm durdum, nedir bir ölüden geriye
kalanlar ?
Belki biraz borç, belki birkaç kýyafet, belki yarým kalan birkaç iþ…
Takribi yarým saat sonra gömüldü ölü, atýldý üstüne geldiði toprak.
O an yüreklere düþtü mezarlýk içinde kor bir köz.
Ve söylenmemiþ kursakta kalmýþ onca söz.
Yaktým sigaramý izledim öylece.
Mezar taþlarý gülümsedi, okudum hece hece.
Haddini aþanlardan tut bir bebekten gence.
Hepsinin yaþamlarý canlandý gözümde.
Serin bir rüzgar esti, ve uyandý yaþayan ruhlar.
Dolup taþan mezarlar, sanki herkese ayna oldular.
Toprak altý ebediyen uyuyanlar belli ki huzura kavuþtular.
Ve ben ayrýlýrken mezarlýktan, sýrtýmý dönerek çýktým yaþama olan saygýmdan (!)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.