Kasým yirmi dokuz, mesafem kýsaldý. Ufkumda beliriyor yavaþtan, meyus günler. Bir rüzgar esti daðlardan ve geldi muhteremlerin kokusu ta uzak diyarlardan. Saçlarýmý okþadý, yaralarýma baktý, oturttu dizine, hikayeler anlattý, dualar okudu. Zaaflarýma dokundu, beni uykuya zorladý. Uyudum kollarýnda, rüyaya daldým. Eyvah! Sonra bir rüzgar daha esti. Uyandým, açtým gözümü tanýmadýðým bir yerdeyim. Beyaz saçlarýyla, bir büyüðü oynadý daðlar. Söz oldu, kandýrdý beni rüzgarlar.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafakaynak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.