Þu hayta günlerde deðersiz dünyayý giydim, Sarýldým kürenin þavkýna; ki aldandým. Bukleler çizili kafam takýldý virane körpeciðe, Çýldýrdým dipsiz denizlerin oluklarýnda, Anadolu çitli bir tarlanýn yek parçesinde dolandým. Gelenler gidenler… Ay ýþýðýnda sevinen yürekler de öldü. Bir battý güneþ bir daha çýktý, aydýn gün gibi doðdu. Parladý gökyüzünde, ay yýldýzýný vurdu.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Metinarpacı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.