Sabırgan Sevmeler
Sabýrgan sevmeler bu adilik kenetlenir yüreðime derin
Ýstanbul þavkýnda akan balýkçýdýr heyula mozelesinde ferili etim kendim
ve ettim sesine hokkabaz sesim çýldýrdý sanki
kopmuyor susuyor sevmelerim
aþýnýyor büyüdükçe kopan düðmelerim
dikemiyorum tenhada ölen defile serzeniþim
sergilesem vakum bu körpe eþiklerde susagelse yek elim
tutunmuyor vadilerde buðday tutagelse
dünya serine görünen üryan kaçýþý
kaçmak da kolaya verse öyleki boþa gezmelerim
susagelse sadece imtihan yerine götürse
þimdiye dokunuyor en ince telime
ah aydýnlýk gelse peþine
karanlýk boðuyor huzurumu yitiren akþamlarda
geliyor aydýnlýk o þafaklara ki selam
týpkýsýna aynýsýna adalet seviniyor heyecan bekleyiþler ki yitmiyor
sabýr elbetine sevdiceðine gül
kalýyordu sevabýn nihayetine
kalýyordu gerisin gerisine
peþine gidiyordu sen gidiyordun iþte.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.