Ýçimde yalnýzlýðýn sessizliði Elimdeyse bir fincan kahve Bir yudum yalnýzlýk Bir yudum kahve içiyorum
Zihnimde solmuþ, yýpranmýþ hatýralar Nasýl geçecek yýllar Sorar merak ederdim Öyle hýzlý geçti ki Coþan sular gibi aktýlar Bana hiç ama hiç sormadýlar Þimdilerde geçmiþten kalan Sadece birkaç dost eli var Onlar da sisler arasýndan El sallýyorlar
Bu kasým akþamýnda Gurupta büyük bir hüzün var Aðaçlar elemli Yapraklar bitap Belli ki onlar da benim gibi Yorgun ve yoksunlar
Güneþ bütün görkemiyle veda ederken Üþüdü kalbim titredi elim Yarýn þafak sökecek mi gözlerime Güneþ doðacak mý üzerime Yalnýzlýk düðüm düðüm olacak mý Yüreðimde Güz mevsimi saracak mý Yine beni hüznüyle NURAY ÖNGEÇ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nuray Öngeç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.