DAĞLARIM

DAÐLARIM

Daðlarým kaledir,
Bu dünyada her varlýða...
Öyle yüce yükselir,
Öyle onurla uzatýr baþýný,
Deler geçer bulutlarý.
Eyvallah etmez, el etek öpmez,
Bir kez olsun baþ da eðmez...

Kocadýr, aðýrdýr bedeni,
Yufkadýr, incedir, þefkatlidir yüreði...
Çaðýrýr kurdu kuþu "Gel, ne olursan ol, yine gel" der Rumi misali...
Açar bedeninin tüm köþelerini...
Baðrýna basar karlarý,
Sarar, öper çýlgýn rüzgarlarý...
Kucak açar, yuva olur kuþlara.
Yar olur, ona gelen canlara...

Sümbüllerle, çiðdemlerle süsler kollarýný,
Cennet çiçekleriyle, lalelerle donatýr omuzlarýný.
Misler kokar sarhoþ eder,
Öyle candan sever dostlarýný...
Daðlar, daðlarým, doyulur mu seninle yaþamaya?
Daðlar, daðlarým, bulunur mu senin gibi dostlar,
Güvenle yaþlanmaya?
NURAY ÖNGEÇ
Sosyal Medyada Paylaşın: