Nasýl baþardýn gittin gideli zifiri kara oldu geceler Ay ýþýðýnda avucumda resminle sana þiirler yazdým. Hasretinle yokluðun kirpiklerimde asýlý kalýrdý. Dizelerimin arasýnda çiçek gibi beslerdim aþkýný. Mýsralarda hayalin düþse inan gökyüzü çatlardý. Çýðlýk çýðlýða sesini rüzgarlar uðultusunda aradým.
Daðlarýn dört mevsimi bende tek mevsim gibi, Gidiþinle kar tutardý ruhumun tepesi üþürdüm. Denizlere söyledim neredesin diye susarak, Ters yönde akan nehirler gibi hep böyle ýssýz kalýrdým. Diyar diyar söylenen bir sevda türküsü gibi, Ölesiye özlerdim sesini haykýrdým tüm geceye. Yokluðunda sen hariç kaným kururdu içimde. Gökte paramparça dökülürdü yýldýzlar bile. Saklarým seni düþlerimde gölgemden bile. Yangýnlarýmda sadece seni kaçýrdým caným yerine.
Yine de yokluðunda düþlerimden bir tek eksik olmayansýn. Yani koca dünyada bu AYRILIÐIN. Tüm hatalarýn bedelini yürekten ben ödedim. Göremiyorsun her gece bitmek bilmeyen, Büyük bir savaþ yýkýntýsý gibi bir ben kalýrdým. Þimdi susar saatler ben bilirim adým gibi. Ýnce ince yalnýzlýk düþer sabahlarýmýn izine. Derin bir yalnýzlýktýr seni özlemenin mavi demi.
Hani eller gitmez ya kendi karanlýðýmýzda ýþýða. Öte yandan öfkemiz kendimize geçmez susarýz. Suçlarýz ya ay ýþýðýnda gün ýþýðýnda kim varsa. Kendimizden baþka herkeste suç ararýz. Oysa susmuþtur saatler sessizlik hükümdür. Bu çýldýrýþ sanýrým seni özlemenin mavi demidir.
Geceye gündüze görevli gibi avuntular ibaret. Pembe yalanlarla ses titremesinden anlar. Gözlerin nemli havasýnda bir hayat saklýdýr. Sahi bir hayat bir ömür yaþanacaktý bu bekleyiþte. Oysa bir ömre daðýlan hayaller þimdilerde, Pervasýzca savrulur rüzgarlar arasýnda anýlar. Sol yana vura vura tamda þurasýnda sözlerin, Ýzlerin yanýyor damarlarýmda geçen her yolda.
Gecenin yarýsýndan tamda gönlümün yarasýna. Bir yer var ki kanýyor durmadan kanýyor sevdiðim. Gidiþinle kendi ellerimle canlý canlý gömdüðüm, Sana çok aþýk sana meftun kalbinin ruhuyum. Deðiþmeyecek deðiþmiyor sana düþmüþüm. Sana dönüþmüþüm bu huyum aþktýr sebebi. Hasretinle asla ama asla ayýlmaz sarhoþuyum.
Hasretinle baþým dönüyor kalbe sen yaðar, Baþýmdaki bulutlar seni yaðdýrýyor her gece. Bir günlük deðil bu vuslatýna baðlandý umutlarým. Bu dünyada ellerinden tutabilsem ah yâr. Kokunu bilmeyen yüreðim kokunla coþsa. Ben yokluðunda var ettim seni hayallerimle. Gözlerim aþkýnla doðan güneþ gibi her gün, Býkmadan ufka dönüyor tüm benliðim. Ayrýlýk yoktur kabullenmez bir kordur gönlümde.
Senden baþka yasaktýr ev sahibi can evimde. Yüreðimle oysa ben her gün görmüyorsun, Mavi çiçeklerle geçmiþtim sokaðýndan. Ve biliyor musun zifiri gecenin hemen ardýndan. Sen uyurken baþ ucuna ben geldim bilmedin. Ben geldim diyordum uyuyordun göremedin. Ve her sabah uyandýðýnda yastýðýndaki, O nem gördüðün rüya deðildi. Her gece baþ ucunda aðlayan ruhumun gözyaþlarýydý...
Erhan Çuhadar Sabýr Gemisinin Kaptaný Sosyal Medyada Paylaşın:
Erhan Çuhadar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.