Beni bir olmaza muhtaç eyleyip,
Ateþler içinde yandýrdýn gönül.
Bir bulut gözlüyü miraç eyleyip,
Senindir diyerek kandýrdýn gönül.
Senin eserindir derince yaram,
Hep sen konuþtun ya bu benim sýram.
Helalce gösterip sunduðun haram
Zehire bal diye bandýrdýn gönül.
Uzattým elimi çektin tuzaða,
Suç muydu gitmedim senden uzaða?
Adýmý çýkarýp sefil, eziðe…
Her köþe baþýnda andýrdýn gönül.
Bir yolun yokuþlu, bir yolun buzlu,
Bir yanýn zahmetli, bir yanýn nazlý.
Gülmeyen sevdalar hep sende gizli
Bilmem hangi yöne döndürdün gönül.
Konuþsa eziyet, zuldür susana,
Uymayan var mýdýr senin yasana?
Hakkýn buyruðu mu acep bu sana!
Tek kelam etmeden indirdin gönül.
Ýster beddua de istersen sitem,
Bendeki her gece gözyaþý, matem.
Candan usandýrýp bir küçük merhem
Verirken de lütuf sandýrdýn gönül.
Ýsmail Taha Çelik
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.