Ela gözlerinden esirge beni
Kalbim bu nazardan muaf sayýlsýn.
Madem ellerimle tutamam seni
Hislerim en büyük zaaf sayýlsýn.
Kara bahtým kar tutuyor ýrakta
Nasibimden yaprak düþsün býrak da
Sevip sevip ayrýldýðýn yürekte
Dönüþlerim kutsal tavaf sayýlsýn.
Geçti ayrýlýðýn verdiði tesir
Zamaný, aynada býraktým kýsýr
Tanrý yalnýzlýkta bulur ya kusur
Bana bir seferlik insaf sayýlsýn.
Belki biraz daha yýlgýn kalýrým
Ufukta beklerim, dalgýn kalýrým
Ama merak etme, olgun kalýrým
Olmazsam bu sözler boþ laf sayýlsýn.
Bari düþlerimden çehreni al da
Ya þiirde kalsýn veya masalda.
Aklýmdan geçenler, bir duygusalda
Bulunursa adý sarraf sayýlsýn.
Git artýk, merhamet olmasýn mani
Sen bende ölümsüz, ben sende fani.
Huzurunda bir söz vermiþtim hani
Bu saatten sonra bir af sayýlsýn.
Ismail Taha Çelik
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.