Nemrut odunlarý yýðdýrdý dað gibi Aylarca odun toplattý kölelerine büyük bir ateþ yaktýrdý Ýbrahim’i o ateþe atmak için ve büyük bir tören yaptý
Bir adam getirdi öldürttü bir adam getirdi affettirdi Ýþte dedi ben yeryüzünün en büyük Tanrýsýyým Ýþte kullarýmdan birini öldürdüm þimdi ben
Birini de affederek dirilttim ey Ýbrahim Ýbrahim dedi benim Tanrým yoktan Var eder bu bir vardan yok ettiði gibi Ama sen edemezsin en küçük bir þeyi bile
Yaratmaya güç yetiremezsin sen zavallý aciz birisin Büyüklenmektesin eðer sen tanrýysan Benim tanrýmýn güneþi doðudan doðar Ve batar batýdan eðer gücün yeterse senin
Sen de batýdan doður güneþi doðudan batýr Yok yapamazsýn yapamayacaksýn elbette Acizliðini ilan etmelisin edeceksin bu yerde Zavallý aldattýðýn halkýn önünde yeryüzünde
Nemrut kýzdý köpürdü baðýrdý çaðýrdý Mancýnýk diktirdi ve Ýbrahim’i attýrdý o ateþe Þimdi sen görürsün dedi görürsün yanýnca bu ateþte Bana yalvaracaksýn yalvarmaya vaktin bile olmayacak
Anlayacaksýn benim en büyük Tanrý olduðumu Anlayacaksýn putumun en büyük put olduðunu Tapýnmak isteyeceksin tapýnamayacaksýn Baþkaldýrýnýn bedelini ödeyeceksin canýnla
Emretti Nemrut attýlar ateþe Ýbrahim’i Allah ateþe serin ve selamet ol dedi Serin ve selamet ol dostuma Halil’ime Ýbrahim’ime serin ve selamet oldu ateþ
Güllük ve gülistanlýk oldu ateþ Ýbrahim’e Serin sular akmaya baþladý ateþler içinde Yeþil yemyeþil vadi oluþtu ateþler içinde Güllük ve gülistanlýk oldu ateþ Ýbrahim’e
Nemrut seyrediyordu sarayýndan Ýbrahim’i Gördü þaþýrdý olan biteni Ýbrahim ateþ içinde Serin ve selamet olmuþtu güllük gülistanlýk Nemrut seyrediyordu sarayýndan Ýbrahim’i
Ve görüyordu Ýbrahim’in yanýnda biri bir adam Konuþuyordu onunla sohbet ediyordu enikonu Yalnýz deðildi orda Ýbrahim yalnýzlýk ta çekmiyordu Ve görüyordu Ýbrahim’in yanýnda biri bir adam
Hem ateþ te ateþ deðildi gül ve yeþillikti üstelik Bir ýrmak akýyordu ateþin ortasýndan hayret Ve balýklar yüzüyordu içinde iri iri keyifle Hem ateþ te ateþ deðildi gül ve yeþillikti üstelik
Korktu Nemrut korkusu arttýkça arttý Çýkarýn onu oradan dedi onun dini Yayýlacak bu bir mucize olacak halkýn gözünde Korktu Nemrut korkusu arttýkça arttý
Zaten öyle biliyorum ben Tanrý deðilim Ama bundan sonra itiraf etmek nafile Sarsýlacak imparatorluðum Ben bu durumdan memnunun
Dediðini yaptýlar ve Ýbrahim’i Attýlar Nemrut’u ülkesinden Ýbrahim de hicret etti buradan Yeni ülkeye doðru anlatmak için öðretisini Ahmet Kemal Kayýt Tarihi : 13.4.2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
ismail karaosmanoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.