Nemrut bu adý üstünde Nemrut acýmasýz zalim gaddar Kan bürümüþ gözlerini Kan içmeye adamýþ kendisini Kan denizinde yüzmek iþi gücü Ýþi gücü masumlarýn kanýna girmek Ama olmadý Nemrut olamayacak Elbette zulm sürmeyecek sonsuza kadar Sonsuza kadar sürmez hiçbir zulüm ey Taðutlar Elbet size karþý bir Ýbrahim gelecek Her Nemrut’un bir Ýbrahim’i olacak Her Musa’nýn bir Firavunu Her Firavunun bir Musa’sý olacak Olmalý olmasý mukadder Allah zulme razý olmaz elbette Olmayacak Zulm ile devlet abat olmaz olmayacak Olmadý bu kez de Nemrut’un düþmaný büyüdü Nemrut’un evinde Büyüdüðü gibi Musa’nýn Firavunun evinde Azer ki Nemrut’un veziriydi Put yapýyor duruyordu Nemrut þeklinde Ve insanlarý zorluyordu tapýnmaya Bu putlarýn önünde Onun tek iþi buydu Buydu onun tek iþi Zalime yardýmcý olmak Azer’in karýsý sakladý karnýndaki bebeði kocasýndan Doðurdu onu bir maðarada aðladý acýsýndan Büyüttü o’nu gizlice Azer’den ve Nemruttan Gün geldi büyüdü serpildi Büyücek bir çocuk oldu Artýk ortaya çýkarmak gerekti onu Daha fazla sürdüremezdi bu sýrrý saklamayý Baþka yerden öðreneceðine Ondan öðrenmeliydi Dedi Bu senin çocuðun Azer kýzdý öfkelendi Aldý götürdü onu Nemrut’a Al öldür bunu dedi Bu o kahinlerin haber verdiði çocuk Gizlice büyüttü onu bir maðarada sakladý Ýþte al bu senin düþmanýn Benim ocaðýmda boy verdi Öldür onu ne istersen yap Ben sana tapmaktayým Ben senin emir kulunun sen benim Tanrým Tanrýsýn sen ne istesen yaparsýn Ýster serbest býrakýrsýn bu diriltmek olur Ýster öldürürsün bu senin hakkýn Nemrut dedi getir onu bana Onu itaat ettiririm ben kendime Azer tuttu elini küçük Ýbrahim’in Getirdi Nemrut’un yanýna, Al iþte bu senin kölen Ýster secde ettir kendine ister yok et Secde etmezse eðer halkýn en büyük Tanrýsýna
Nemrut dedi ey Ýbrahim Ben yeryüzünün Tanrýsýyým Senin annenin Babanýn Hayýr dedi Ýbrahim sen en ufak bir þey bile yaratamazsýn Yalan söylüyorsun sen yalan Sen zavallý birisin Benim Tanrým Allah’týr O yemez içmez uyumaz Doðmamýþ ve doðrulmamýþtýr Oysa sen de bizim gibi Yiyor içiyor ve uyuyorsun Kadýnlarla yatýyor çocuk ediniyorsun Benim Rabbimin hiçbir þeye ihtiyacý yok Oysa sen ihtiyaç duyuyorsun her þeye Yediklerini çýkartýyorsun
Üþüyünce elbiseye yanýnca serinlemeye ihtiyacýn var Sen muhtaç sen zavallý sen aciz sen korkak birisin Þimþek çakýnca korkuyor içki içince sapýtýyorsun Sen muhtaç sen zavallý sen aciz sen korkak birisin Ben böyle bir Tanrýya inanmam Ýnanmam böyle aciz böyle zavallý bir Tanrýya Tanrý dediðin Ýhtiyacý olmaz hiçbir þeye Her þeyi o yaratýr Noksanlýklardan münezzehtir münezzeh Senin gibi kahin sözüyle Günahsýz çocuklarý öldürmez Kýymaz o zavallýlara Korkmasaydýn bunu yapmazdýn Korkmasaydýn böyle davranmazdýn Tanrýya kimse zarar veremez O kadir-i mutlaktýr Sen bana bile zarar veremezsin Bir yarar da saðlayamazsýn Senin gücün yetmez
Ahmet KEMAL
Sosyal Medyada Paylaşın:
ismail karaosmanoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.