Meðerse her baba ulu çýnarmýþ, Kalplere sevgiyle akan pýnarmýþ, Yetimle öksüzü herkes kýnarmýþ. Ardýndan baðrýmý daðlarým baba, Çaremdin çaresiz aðlarým baba.
Huzurum olurdun gülerdi yüzüm, Þimdiyse yalnýzým garip öksüzüm, Birlikte bahardým artýk bir güzüm. Gözyaþým sel oldu çaðlarým baba, Elimden tutan yok aðlarým baba.
Gülündüm budardýn nazla harýmý, Eksiktim tam ettin noksan yarýmý, Kaybettim bal yapan cesur arýmý. Köhnedir haraptýr baðlarým baba, Hasretlik can yakar aðlarým baba.
Senmiþsin ömrümün kolu kanadý, Terk ettin yýkýldým kalbim kanadý, Hiç seven olmadý her kes danadý. Sevgini kimlerden saðlarým baba, Üzgünüm her gece aðlarým baba.
Aþýmdýn ekmeðim bir hoþ nefestin, Yalnýzlýk korkuma em olan sestin, Gönlüme misk yaydýn içimde estin. Ömrümü kimlere baðlarým baba? Ah çeker ardýndan aðlarým baba.
Seyfettin Karamýzrak
Sosyal Medyada Paylaşın:
Entellektüel-41 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.